In haar boek Mooi! daagt de Duitse filosofe Rebekka Reinhard ons uit af te rekenen met de heersende schoonheidscultus. Daarvoor moeten we onze vergankelijkheid durven te omarmen. ‘Het leven is te kort om enkel met lichamelijke schoonheid bezig te zijn.’
Categorie Archief: Cultuur
Waar is de tijd dat kinderen én volwassenen elkaar nog ongecensureerd de stuipen op het lijf joegen met gruwelvertellingen over demonen en andere duistere wezens? Is er nog plaats voor het wilde, het irrationele, het beangstigende in onze maatschappij?
Noem hen de verre neven van Zwarte Piet. Of beter nog: zijn voorvaderen. In Oostenrijk en andere Alpenregio’s struint Sinterklaas niet rond met een roetkompaan in narrenpak, maar met duivels en demonen. Vooral de afschrikwekkende Krampus wordt steeds populairder. Ook bij ons.
In hun werk ontbloten vrouwen als Amy Schumer en Lena Dunham niet alleen hun mooie, maar ook minder fraaie kanten en ervaringen. Is alles ongegeneerd delen met het publiek een schreeuw om aandacht of een daad van verzet?
In haar debuutroman De meisjes schetst de Amerikaanse Emma Cline (27) nauwgezet de soms donkere leefwereld van tienermeiden, hun intense vriendschappen en de gruwelijkheden waartoe ze in staat zijn. Hiervoor baseerde ze zich losjes op de sekte rond misdadiger Charles Manson.
Uit een enquête van de Gezinsbond blijkt dat moeders vijftien weken kraamverlof te weinig vinden. Maar ook vaders zijn ongelukkig met de schamele tien dagen vaderschapsverlof. Bovendien ervaren mannen die willen ‘zorgen’ nogal wat tegenstand. Laten we hen hun eigen uitgebreide zorgverlof geven. Daar wordt iedereen beter van.
Vertel me een verhaal 